اگرچه تنظیم‌کننده ولتاژ و آلترناتور از نزدیک به هم مرتبط هستند، اما عملکردهای متمایز اما مکملی را در سیستم شارژ خودرو انجام می‌دهند. آلترناتور دستگاه الکترومکانیکی اصلی است که انرژی مکانیکی موتور را از طریق القای الکترومغناطیسی به انرژی الکتریکی تبدیل می‌کند. در مقابل، تنظیم‌کننده ولتاژ واحد کنترل الکترونیکی است که مشخصات خروجی آلترناتور را مدیریت می‌کند.
اجزای فیزیکی دینام - روتور، استاتور، پل دیودی و محفظه - تبدیل انرژی واقعی را انجام می‌دهند. میدان مغناطیسی دوار، جریان متناوب را در سیم‌پیچ‌های استاتور القا می‌کند که یکسوکننده آن را به جریان مستقیم برای استفاده در خودرو تبدیل می‌کند. ظرفیت خروجی دینام به طراحی فیزیکی آن، از جمله مشخصات سیم‌پیچ، ظرفیت خنک‌کننده و سرعت چرخش بستگی دارد.
تنظیم‌کننده ولتاژ به عنوان "مغز" دینام عمل می‌کند و به طور مداوم ولتاژ سیستم را رصد کرده و جریان میدان روتور را برای حفظ خروجی مناسب تنظیم می‌کند. تنظیم‌کننده‌های حالت جامد مدرن از مدولاسیون پهنای پالس برای کنترل دقیق قدرت میدان استفاده می‌کنند و به تغییرات سرعت موتور و بار الکتریکی پاسخ می‌دهند. تنظیم‌کننده‌های پیشرفته جبران دما را در خود جای داده‌اند و ممکن است برای استراتژی‌های بهینه شارژ با شبکه کامپیوتری خودرو ارتباط برقرار کنند.
در بسیاری از خودروهای مدرن، این اجزا به صورت فیزیکی در یک مجموعه دینام واحد ادغام شده‌اند، اگرچه برخی از طرح‌های قدیمی‌تر از رگولاتورهای خارجی استفاده می‌کردند. این ادغام، قابلیت اطمینان بهتر و کنترل دقیق‌تری را فراهم می‌کند، زیرا رگولاتور می‌تواند مستقیماً شرایط دینام را کنترل کند. صرف نظر از پیکربندی، عملکرد صحیح رگولاتور برای جلوگیری از شارژ ناکافی (که منجر به تخلیه باتری می‌شود) و شارژ بیش از حد (که به اجزای الکتریکی آسیب می‌رساند) ضروری است.
